However, in terms of recruitment, it was observed that the children showed a willingness to watch in all phases of the program. They responded and this was shown through the willingness to actively participate (answers, help, worksheets, writing, crafts, research, field visits, mathematical approaches-quantity or comparisons).

The constant reminders in conversations with each other not to waste water unnecessarily when washing their hands at school or in the proper and not equitable use of water at home (according to the testimonies of the parents), the awareness of the whole society through advertising, proved that they valued water as a valuable commodity for man, valuing it positively and that they understood the difference between the concepts of waste-saving water and the consequences of its lack.

In the psychomotor field they willingly took part in the visits, enriched their vocabulary, engaged in experiments, working as a team or undertaking a specific type of action-role. At the end of the school year, they organized and presented to the society of their village a theatrical event, which was the essence of the knowledge, attitudes and values ​​that the children gained from the implementation of the program.

Παρατηρήθηκε όμως όσο αφορά την πρόσληψη, ότι τα παιδιά επέδειξαν μια προθυμία παρακολούθησης σε όλες τις φάσεις του προγράμματος. Ανταποκρίθηκαν και αυτό φάνηκε μέσα από την προθυμία ενεργού συμμετοχής (απαντήσεις, βοήθεια, φύλλα εργασίας, γραφή, χειροτεχνικές εργασίες, έρευνα, επισκέψεις στα πεδία δράσης, μαθηματικές προσεγγίσεις-ποσότητα ή συγκρίσεις ).

Οι διαρκείς υπενθυμίσεις σε συζητήσεις μεταξύ τους να μη ξοδεύουν άσκοπα το νερό όταν έπλεναν τα χέρια τους στο σχολείο ή στη σωστή και όχι άλογη χρήση του νερού στο σπίτι (σύμφωνα με τις μαρτυρίες των γονέων), η ευαισθητοποίηση του κοινωνικού συνόλου μέσω της διαφήμισης, απέδειξαν ότι απέδωσαν αξία στο νερό ως πολύτιμο αγαθό για τον άνθρωπο, αποτιμώντας το θετικά και ότι κατανόησαν τη διαφορά των εννοιών σπατάλη-εξοικονόμηση νερού και τις συνέπειες από την έλλειψή του.

Στον ψυχοκινητικό τομέα πρόθυμα έλαβαν μέρος στις επισκέψεις, εμπλούτισαν το λεξιλόγιό τους , ασχολήθηκαν με πειράματα, δουλεύοντας ομαδικά ή αναλαμβάνοντας ένα συγκεκριμένο είδος δράσης-ρόλο. Στο τέλος της σχολικής χρονιάς οργάνωσαν και παρουσίασαν στην κοινωνία του χωριού τους θεατρικό δρώμενο, που αποτέλεσε το απόσταγμα της γνώσης, των στάσεων και των αξιών που τα παιδιά αποκόμισαν από την υλοποίηση του προγράμματος.