ABSTRACT

The cultural educational program was implemented during the time of the “Flexible Zone” subject and 24 students of the 4th grade of Primary School participated in it. The aim of this program was for the students to realise the necessity and the timeless value of the Mother throughout the life of a person and feel her offer not only as far as birth is concerned but also upbringing and generally in the life of society.

The program was supported by thematic units where the aim was to feature motherhood through modern Greek works of art, such as paintings, sculptures, engravings, photography, literature, cinema, theatre and music. In every unit, students came into contact with works of art, their creative and critical thinking was cultivated, as well as their empathy and then they realized actions as retrospect, assessment and feedback of everything that has been said. Thus, they understood that the mother’s presence always characterizes the existence of a person, satisfying various and different roles each time, and constitutes support and helper of his/her personal and social life. Consequently, the role of the mother forms the social shades both implicitly and essentially.

In addition, the students comprehended art as a varied means of thought expression, self-examination and sentiments where the mother figure plays a leading role. They, also, communicated with both the work of art and its creator, as well as with the other members of their class. At the same time through the art, attitudes -defined from the society at each time- emerged as well as the variability of woman’s identity.

It must be noted that the educational implementation was based on the principles of cooperative investigation. Separated in groups they assumed initiatives, cooperated and decided all together, respecting the others. They processed versatile, cross-curricular units by approaching the thematic units under discussion in variable ways. One of the most significant characteristics of the educational process was their self-motivation while the teacher’s role was instructional and coordinating.

Περίληψη

Το πολιτιστικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα εφαρμόστηκε στις ώρες της Ευέλικτης Ζώνης σε 24 μαθήτριε/ες της Δ΄ τάξης Δημοτικού Σχολείου. Σκοπός του ήταν οι μαθήτριες/ές  να συνειδητοποιήσουν την αναγκαιότητα και τη διαχρονική αξία του προσώπου της μητέρας στη ζωή του ανθρώπου και να αισθανθούν την προσφορά της τόσο στη γέννηση όσο και στην ανατροφή του και κατ’ επέκταση  στην ζωή της κοινωνίας.

 Θεματικές ενότητες στήριξαν το πρόγραμμα όπου κάθε φορά στόχος ήταν να αναδειχθεί η μητρότητα μέσα από έργα νεοελληνικής τέχνης, όπως ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικής, φωτογραφίας, λογοτεχνίας, κινηματογράφου, θεάτρου, μουσικής. Τα παιδιά γνώρισαν σε κάθε θεματική ενότητα έργα τέχνης, καλλιέργησαν τη δημιουργική, κριτική σκέψη καθώς και την ενσυναίσθηση τους και στη συνέχεια υλοποίησαν δράσεις ως ανασκόπηση,  αξιολόγηση και ανατροφοδότηση των όσων είχαν ειπωθεί. Έτσι αντιλήφθηκαν ότι η μητρική παρουσία, εκπληρώνοντας ποικίλους και διαφορετικούς κάθε φορά ρόλους, χαρακτηρίζει πάντα την ύπαρξη του ατόμου και αποτελεί στήριγμα και αρωγό της προσωπικής αλλά και της κοινωνικής ζωής του.  Έμμεσα, λοιπόν, αλλά ουσιαστικά ο ρόλος της μητέρας διαμορφώνει και τις κοινωνικές αποχρώσεις.

Επίσης οι μαθήτριες/ές αντιλήφθηκαν την τέχνη ως ποικιλότροπο μέσο έκφρασης σκέψεων, προβληματισμών και συναισθημάτων όπου η μητρική φιγούρα πρωταγωνιστεί. Επικοινώνησαν τόσο με το ίδιο το έργο και το δημιουργό του όσο και με τα μέλη της τάξης τους. Παράλληλα μέσα από την τέχνη αναδύθηκαν προσδιορισμένες από την εκάστοτε κοινωνία συμπεριφορές, καθώς και η ποικιλομορφία της γυναικείας ταυτότητας.

Ας επισημάνουμε ότι η διδακτική εφαρμογή βασίστηκε στις αρχές της συνεργατικής διερεύνησης. Χωρισμένοι σε ομάδες ανέλαβαν  πρωτοβουλίες, συνεργάστηκαν και αποφάσισαν από κοινού σεβόμενοι ο ένας τον άλλον. Επεξεργάστηκαν ευέλικτες, διαθεματικές δραστηριότητες προσεγγίζοντας ποικιλόμορφα τις υπό εξέταση θεματικές ενότητες. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της εκπαιδευτικής διαδικασίας ήταν η αυτενέργεια των μαθητών, ενώ ο ρόλος του εκπαιδευτικού ήταν καθοδηγητικός και συντονιστικός.